O posto de Ivania e Pedro, hamaca e vocabulario (26 de outubro)

Xa teño a miña primeira hamaca! Aconsellados por Pedro, fomos Giuseppe e mais eu a buscalo á súa tenda, diante da porta principal do mercado, para que nos acompañase a mercar o material necesario para facer as hamacas. Nun posto mercamos o que se chama “forro” ou hamaca feita con tela de saco (a máis barata) e o “mecate”, a corda para colgala; o forro xa trae a costura nos extremos para por aí introducir o cordón. A señora do posto deixounos o kit completo por 60 córdobas cada un.

Pasei despois por algúns locais do centro cos que quedara fai tempo para solicitar patrocinio e citáronme todos para a tarde seguinte. A estas horas xa podo dicir que as respostas foron negativas.

Pola tarde tocábame clase en “Calli-Tanday” pero antes pasei pola escuelita “Yo Puedo” para ver cómo vai o ensaio do grupo de nenos que alí ensaian a canción “Pobre la María”, de Carlos Mejía.
Subín para as catro e media a “Calli-Tanday”.

Pero onte eramos pouquiños na clase, varios rapaces están enfermos e outros estaban de día de descanso; 5 alumnos e mais eu, traballamos ben, gústalles o que facemos pero penso que a hora e media que teño programada lles resulta un pouco dura ás veces… Eles tiveron clase dende as 7 da mañá e teñen as súas tarefas que facer e aquí o día agota, ou polo menos así a min me pasa. Por exemplo, precisamente o meu agotamento onte era enorme a iso das 3.30 e realmente non fixera practicamente nada en todo o día pero o calor é tanto que ata que dan as 5 da tarde e o sol comeza a desaparecer non me dou revitalizado. Sorpréndome a min mesma aguantando como aguanto pero sei que unha tempada longa aquí me custaría bastante soportalo.

Volvendo para casa trouxen a Marbelý unha das alumnas da casa comunal, na bici facendo “ray”. Foi o meu primeiro “ray” completo e leveina moi ben para ser a primeira vez. Vive preto da miña casa, na Villa; vive cunha señora que está soa pero a súa familia vive ós pés do Mombacho nunha comunidade ó pé dun río pero na semana, mentras estudia a secundaria, pasa a vida en Granada; e a súa familia pódese permitir iso porque está becada precisamente pola Casa Comunal e por iso participa das actividades que alí se organizan. No futuro tamén lle axudaran coa universidade.
Contoume que lle tocaba planchar ó chegar á casa.

Como non teño moito que contar vou seguir coa miña recopilación de vocabulario e expresións nicas:
-“A la orden”: expresión para “de nada” despois do gracias.
-“arrecho/a”: enfadado/a (“Se puso arrecha”)
-“fregar”: molestar (“Ai, no fregués!”)
-“razón”: mensaxe, recado (“¿Vos podés darle una razón?”)
-“estar parado”: estar de pé (“Párense, pues!”)
-“botar”: tirar (“Boto los frijoles que están malos a la basura”)
-“chapa”: pendiente (“Vos tenés una chapa en la nariz”)
-“qué salvaje!”: qué bueno, “guay”
-“aplastáte!”: senta e queda quieto
-“zipote”: neno, pero lido con “s” líquida en vez de “z”
-“chigüín/a”: neno, nena
-“butaco”: mecedora (que en tódalas casas hai, mobiliario básico coa hamaca)
-“brizar”: chuviscar, pequena choiva que soe preceder á torrencial, tamén lido con “s” líquida
-“pillar”: o piar dos paxaros

Ata aí.